Dotychczas znaki identyfikacyjne, w które zaopatrywani byli pacjenci szpitala i które znajdowały się na opaskach uniemożliwiały identyfikację pacjenta przez osoby nieuprawnione, bo wymagały odkodowania tych informacji. Było to przyczyną występowania zdarzeń niepożądanych w postaci błędnej identyfikacji pacjentów w kontekście udzielanych im świadczeń zdrowotnych. Nowe przepisy poprawiają bezpieczeństwo pacjentów.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 kwietnia 2024 r. w sprawie warunków, sposobu i trybu zaopatrywania pacjentów szpitala w znaki identyfikacyjne oraz sposobu postępowania w razie stwierdzenia ich braku, weszło w życie 6 kwietnia 2024 r. jest związane ze zmianami dokonanymi w ustawie o działalności leczniczej, które weszły w życie 6 września 2023 r. (ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. poz. 1675). Zgodnie z nimi obowiązkowym znakiem identyfikacyjnym pacjenta, umieszczanym na opasce noszonej w szpitalu jest jego imię i nazwisko oraz data urodzenia. W przypadku noworodka urodzonego w szpitalu – imię i nazwisko matki, płeć i data urodzenia dziecka ze wskazaniem roku, miesiąca, dnia oraz godziny i minuty w systemie 24-godzinnym, a w przypadku noworodka urodzonego z ciąży mnogiej – także cyfry wskazujące na kolejność rodzenia się.
Kod kreskowy a bezpieczeństwo pacjenta
Dotychczas znaki identyfikacyjne umieszczane na opasce były kodowane, by chronić je przed osobami nieuprawnionymi. Jednak odkodowanie, najczęściej poprzez skanowanie kodu kreskowego, generowało występowanie zdarzeń niepożądanych w postaci błędnej identyfikacji pacjentów w kontekście udzielanych im świadczeń zdrowotnych (np. podanie określonego leku nie temu pacjentowi).
Ustawodawca, chcą poprawić bezpieczeństwo pacjentów, zdecydował się na wprowadzenie zmiany, która polega na obligatoryjnym umieszczeniu na opaskach wprost imienia i nazwiska oraz daty urodzenia pacjenta. Oczywiście nadal na opasce można umieścić w ramach znaku identyfikacyjnego także dodatkowe informacje służące identyfikacji pacjenta, ale powinny być one zapisane w sposób uniemożliwiający ich odczytanie przez osoby nieuprawnione. Oznacza to możliwość dodatkowego wykorzystania przez podmioty lecznicze dotąd stosowanych rozwiązań w postaci kodów kreskowych.
Kiedy pacjent otrzymuje opaskę?
Zgodnie z rozporządzeniem pacjent otrzymuje opaskę identyfikacyjną przy przyjęciu do szpitala, po ustaleniu jego tożsamości.
Pacjenta, którego tożsamości nie można ustalić przy przyjęciu do szpitala, zaopatruje się w znak identyfikacyjny zawierający oznaczenie ,,NN” oraz dodatkowe oznaczenie numeryczne, umożliwiające identyfikację pacjenta do czasu ustalenia jego tożsamości.
Pacjenta, który potrzebuje natychmiastowego udzielenia świadczenia zdrowotnego ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia, w znak identyfikacyjny zaopatruje się niezwłocznie po udzieleniu takiego świadczenia.
Noworodka urodzonego w szpitalu zaopatruje się w znak identyfikacyjny niezwłocznie po urodzeniu.
Opaskę ze znakiem identyfikacyjnym zakłada się na nadgarstek pacjenta, a w przypadku gdy jest to niemożliwe albo niewskazane ze względu na przebieg procesu leczenia, w okolicy kostki kończyny dolnej.
„Bezpieczeństwo Pacjenta” – RPP wydaje półrocznik
Monika Pintal-Ślimak odpowiada na 6 pytań o bezpieczeństwo pacjentów
Źródło: RPP
