The Lancet Neurology publikuje wyniki badania fazy 3b NOVA oceniającego skuteczność natalizumabu podawanego co sześć tygodni w leczeniu pacjentów z nawracająco-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego.
- Wyniki badania NOVA pokazują, że natalizumab podawany dożylnie w odstępach co sześć tygodni zapewnia wysoki poziom skuteczności w kontrolowaniu aktywności SM u pacjentów, którzy przeszli z zarejestrowanego schematu dawkowania co cztery tygodnie
- Wyniki dotyczące bezpieczeństwa były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa natalizumabu podawanego dożylnie
- Europejska Agencja Leków zatwierdziła ostatnio w Charakterystyce Produktu Leczniczego TYSABRI® (natalizumab) podawanego dożylnie dodanie danych dotyczących podawania leku co sześć tygodni
Biogen Inc. (Nasdaq: BIIB) ogłosił, że dane z badania NOVA fazy 3b oceniającego skuteczność podawania co sześć tygodni (Q6W) dawki 300 mg natalizumabu IV zostały opublikowane w The Lancet Neurology. Dane wskazują, że dawkowanie natalizumabu co sześć tygodni (Q6W) zapewnia wysoki poziom skuteczności w kontrolowaniu aktywności choroby u pacjentów z rzutowo-remisyjną potacią SM, u których zmieniono schemat dawkowania po co najmniej rocznym okresie stabilizacji choroby w ramach zarejestrowanego schematu dawkowania dożylnie co cztery tygodnie (Q4W).
„Badanie NOVA jest pierwszym badaniem prospektywnym, w którym oceniano schemat dawkowania natalizumabu co sześć tygodni u pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią SM. Jest ono źródłem ważnych informacji o utrzymującym się efekcie podawania leku co cztery lub sześć tygodni” – powiedział John Foley, lekarz z Rocky Mountain MS Clinic, główny autor publikacji w The Lancet Neurology.
„Wyniki te pogłębiają wiedzę bazującą na retrospektywnych analizach bezpieczeństwa przeprowadzonych w ramach programu TOUCH Prescribing Program, w których stwierdzono, że wydłużenie odstępu między dawkami natalizumabu podawanego dożylnie do średnio co 6 sześć tygodni, koreluje ze znacznie mniejszym ryzykiem wystąpienia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML) w porównaniu z dawkowaniem zatwierdzonym co cztery tygodnie. Stanowi to kolejny krok w stronę pełniejszego zrozumienia efektów płynących ze schematu dawkowania natalizumabu co sześć tygodni.”
Najważniejsze wyniki badania NOVA zostały po raz pierwszy ogłoszone w sierpniu 2021, a nowe dane opublikowane w The Lancet Neurology obejmują dodatkowe informacje na temat charakterystyki wyjściowej badania, a także wyników dotyczących bezpieczeństwa.
„Opublikowanie recenzowanych danych z badania NOVA w czasopiśmie The Lancet Neurology podkreśla zaangażowanie firmy Biogen w badania naukowe i innowacje na rzecz społeczności chorych na stwardnienie rozsiane. Potwierdzają one dane z realnej praktyki klinicznej (RWE- real-world evidence) dotyczące schematu dawkowania natalizumabu co sześć tygodni1,2,3” – powiedziała Iwona Adamek, Dyrektor Medyczna Biogen Poland „Firma Biogen będzie kontynuować ocenę danych uzyskanych w badaniu NOVA, aby jeszcze bardziej poszerzyć naszą wiedzę na temat stosowania w terapii SM leku TYSABRI, posiadającego 15-letnie doświadczenie rynkowe przekładające się na ponad milion pacjentolat doświadczenia.”
Badanie NOVA (NCT03689972) zostało zaprojektowane w celu oceny skuteczności dawkowania natalizumabu podawanego dożylnie co 6 tygodni na podstawie analiz z badania TOUCH (TYSABRI Outreach: Unified Commitment to Health) Prescribing Program, w którym wykazano, że przedłużenie interwału dawkowania (mniej więcej co sześć tygodni) wiązało się z istotnym, 87-procentowym zmniejszeniem (współczynnik HR 0.127; P<0.0001) prawdopodobieństwa wystąpienia PML w porównaniu z zatwierdzoną dawką Q4W.4 NOVA było randomizowanym, kontrolowanym, prospektywnym, otwartym, wielonarodowym badaniem z udziałem uczestników z rozpoznaniem SM w wieku 18-60 lat, którzy byli leczeni zatwierdzoną dawką natalizumabu IV (300 mg co cztery tygodnie) i u których nie wystąpiły nawroty choroby przez co najmniej 12 miesięcy. Uczestnicy badania (n=499) zostali losowo przydzieleni w 89 ośrodkach badawczych w 11 krajach do otrzymywania dawki Q6W (n=251) lub kontynuowania leczenia dawką Q4W (n=248). Pierwszorzędowym punktem końcowym była średnia liczba nowych lub nowo powiększających się zmian hiperintensywnych T2 w 72. tygodniu. Drugorzędowe kliniczne punkty końcowe badania obejmowały ocenę czasu do pierwszego nawrotu choroby, rocznego wskaźnika nawrotów (ARR) w 72. tygodniu oraz czasu do 24-tygodniowego potwierdzonego pogorszenia sprawności (CDW) (zdefiniowanego jako wzrost o ≥1 punkt w stosunku do wyjściowego wyniku EDSS ≥1 lub wzrost o ≥1,5 punktu w stosunku do wyjściowego wyniku EDSS 0, potwierdzony ≥24 tygodnie po początkowym wzroście).
Stwierdzono liczbową, ale nieistotną statystycznie różnicę w pierwszorzędowym punkcie końcowym odnośnie skuteczności między ramionami Q4W i Q6W – średnia liczba nowych lub nowo powiększających się zmian hiperintensywnych T2 w 72. tygodniu wynosiła 0,05 (Q4W) i 0,20 (Q6W) (p=0,0755). Nie stwierdzono istotnych statystycznie ani klinicznie różnic w drugorzędowych punktach końcowych w 72. tygodniu pomiędzy ramionami Q4W i Q6W, a aktywność choroby była dobrze kontrolowana w obu ramionach: roczne wskaźniki nawrotów były niskie i wynosiły 0,00010 (Q4W) i 0,00013 (Q6W), przy czym 97,9 procent pacjentów w ramieniu Q4W pozostało wolnych od nawrotów choroby w porównaniu z 97,2 procentami pacjentów w ramieniu Q6W.
Wyniki dotyczące bezpieczeństwa zebrane w badaniu NOVA były zgodne ze znanym profilem bezpieczeństwa natalizumabu, a częstość występowania poważnych zdarzeń niepożądanych (SAE) i zdarzeń niepożądanych (AE) była podobna w obu ramionach badania. Działania niepożądane prowadzące do przerwania leczenia zostały zgłoszone przez czterech z 250 (2%) uczestników badania w ramieniu Q6W i jednego z 247 (0,4%) uczestników badania w ramieniu Q4W. Badanie NOVA nie miało mocy umożliwiającej ocenę różnic w prawdopodobieństwie wystąpienia PML w przypadku dawkowania Q6W i Q4W. Protokół badania NOVA obejmuje rozszerzone badanie otwarte (open-label) (OLE) (NOVA część 2), oceniające podskórną i dożylną drogę podawania natalizumabu Q6W oraz długoterminową skuteczność, bezpieczeństwo i tolerancję natalizumabu w dawkowaniu co sześć tygodni (Q6W).
Pełna publikacja z badania „Porównanie przejścia z dawkowania co 4 tygodnie na dawkowanie co 6 tygodni w porównaniu z kontynuacją dawkowania co 4 tygodnie natalizumabu u pacjentów z nawracająco-remisyjnym stwardnieniem rozsianym (NOVA): kontrolowane, otwarte badanie fazy 3b” jest dostępna online i pojawi się w lipcowym drukowanym wydaniu The Lancet Neurology.
W marcu 2022 roku Europejska Agencja Leków (EMA) zaktualizowała Charakterystykę Produktu Leczniczego (ChPL) TYSABRI® (natalizumab), włączając do niej dane dotyczące skuteczności dawkowania dożylnego Q6W z badania NOVA, utrzymując jednocześnie Q4W jako jedyny zarejestrowany schemat dawkowania.
Informacje o TYSABRI® (natalizumab)
TYSABRI jest uznanym lekiem stosowanym w leczeniu nawracającej postaci stwardnienia rozsianego (SM) u dorosłych, który – jak udowodniono w badaniach klinicznych – spowalnia progresję niepełnosprawności, ogranicza powstawanie nowych zmian w mózgu i zmniejsza liczbę nawrotów choroby. W USA lek TYSABRI jest wskazany do stosowania w monoterapii w leczeniu pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią SM. W Unii Europejskiej jest on wskazany w monoterapii jako lek modyfikujący przebieg choroby (DMT) u dorosłych pacjentów w ustępująco-nawracającej postaci stwardnienia rozsianego (RRMS) o dużej aktywności w następujących grupach pacjentów: pacjenci z wysoce aktywną chorobą mimo pełnego i właściwego cyklu leczenia co najmniej jednym produktem leczniczym modyfikującym jej przebieg lub pacjenci z szybko rozwijającą się, ciężką postacią RRMS. Lek TYSABRI jest dopuszczony do obrotu w ponad 80 krajach, a ponad 260 000 osób na całym świecie było leczonych preparatem TYSABRI, co pozwoliło na zebranie ponad miliona pacjentolat doświadczeń na podstawie badań klinicznych i danych dotyczących przepisywania leku.5
Lek TYSABRI zwiększa ryzyko wystąpienia postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML), rzadkiego, oportunistycznego zakażenia wirusowego mózgu, które wiąże się ze zgonem lub ciężką niepełnosprawnością. Czynniki ryzyka, które zwiększają ryzyko wystąpienia PML to obecność przeciwciał anty-JCV, wcześniejsze stosowanie leków immunosupresyjnych i dłuższy czas leczenia lekiem TYSABRI. Pacjenci, u których występują wszystkie trzy czynniki ryzyka, mają najwyższe ryzyko rozwoju PML. Rozpoczynając i kontynuując leczenie produktem TYSABRI, lekarze powinni rozważyć, czy spodziewane korzyści ze stosowania produktu TYSABRI są wystarczające, aby zrównoważyć to ryzyko.
Lek TYSABRI zwiększa również ryzyko wystąpienia zapalenia mózgu i opon mózgowych wywołanego przez wirusy herpes simplex i varicella zoster. W okresie po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano poważne, zagrażające życiu, a niekiedy śmiertelne przypadki u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym otrzymujących lek TYSABRI. W okresie po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano również klinicznie istotne uszkodzenia wątroby, w tym ostrą niewydolność wątroby wymagającą przeszczepu. Inne poważne zdarzenia niepożądane, które wystąpiły u pacjentów leczonych lekiem TYSABRI, obejmują reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja), zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne, oraz zmniejszenie liczby płytek krwi.
Pod tym linkiem znaleźć można pełną informację o produkcie leczniczym oraz rozszerzoną wersję ChPL zawierającą informację o kategorii dostępności i odpłatności. Informacje te dostępne są także na stronach internetowych dotyczących produktu.
Premiera raportu pt. „Dostęp do diagnostyki i leczenia chorych na stwardnienie rozsiane”
Jak skutecznie zapobiegać postępowi SM? Jak powstrzymać progresję w stwardnieniu rozsianym?
Źródło: materiały prasowe
